Niko Pirosmani ترکیبعشقوقلممو گرا بود، یکی از آن ) یک بدوی 1918 آوریل 9 - 1862 می 5( نیکو پیروسمانی گویند: «بدتر از آن نقاشی هنرمندانی که مردم به دور از درک هنر درباره او می تواند تمام ظرافت نقاشی این هنرمند را کردم». اما فقط یک مرد نابینا نمی نمی های روی بوم پیروسمانی احساسات ببیند. در پشت ساده لوحی آشکار نقاشی عمیقی نهفته است. اگر کمی از زندگی نیکو پیروسمانی بدانید این امر بیش از شود. وقتی اواخر عمر از نیکو در مورد سنش پرسیدند، نیکو با پیش آشکار می لبخندی خجالتی پاسخ داد: «از کجا باید بدانم؟». زمان برای او راه خودش را طی کرد و با اعداد خسته کننده در تقویم همبستگی نداشت.
داری و به کردند، نیکو گله پدر نیکو باغبان بود ، خانواده در فقر زندگی می کرد. او یک برادر و دو خواهر داشت. نیکوی کوچک والدینش کمک می سال داشت که یتیم شد. پدر و مادر، برادر بزرگتر و خواهرش یکی 8 تنها پس از دیگری فوت کردند. ، او توانست موقعیتی در راه آهن به عنوان ترمزدار 1890 در اوایل دهه به دست بیاورد. خدمتی که برای او خوشحال کننده نبود. ایستادن ها خوابی ، گوش دادن با دقت به سیگنال ها، دوری از هنر، بی روی پله و فشار دادن ترمز شغل مناسبی برای یک هنرمند نبود، اما هیچ کس دانست که نیکو هنرمند است. او با استفاده از هر فرصتی سر کار نمی پرداخت و در نهایت پس از سه سال رفت و به نقاشی کردن می نمی خدمت، از راه آهن خارج شد. نیکو تالش دیگری برای تبدیل شدن به یک شهروند خوب انجام داد و مغازه لبنیاتی باز کرد. شیر همیشه تازه، خامه رفت. رقیق نشده و...، همه چیز خیلی خوب پیش می
16
المللے مجله فارسے زبان بین مجله پـــــــل،
Powered by FlippingBook