گوییم: قابل شما را ندارد. دوست خریم می یا اینکه برای هرکسی که کادو می خریدم و... (حتی ممکن است کادوی بسیار داشتم کادوی بهتری می ارزشمندی هم خریده باشیم). بعد از ظهر روز جمعه شما در حال استراحت 3 بدتر از همه، مثال ساعت مالحظه زند. از آن طرف آن شخص بی کامل هستید و تلفن منزل زنگ می شنود تری می موقع زنگ زدم؟ و جواب بیجا پرسد که: بی جایی می سوال بی که: نه بابا اختیار دارید خیلی هم خوش موقع است!!!!! ها بسیار است. «تعارف» یکی متاسفانه در فرهنگ ما از این دست مثال های رفتاری و گفتاری فرهنگ ما است. ممکن است در ظاهر از آفت احترام به دیگری باشد اما بهایش کوچک شمردن خود است. از کودکی اند که دیگران را مقدم بر خودمان بدانیم و این ایرادی بزرگ به ما آموخته در تربیت نسلی است که باید خودش را همپای دیگران ارزشمند بداند. هرکسی در جامعه جایگاه خود را دارد. از اینکه خود را کوچک کنیم تا دیگران احساس بزرگی کنند نباید خوشحال بشویم. واقعیت این است که هرچه تری خواهد ما شخصیت واالتری داشته باشیم، مخاطب هم احساس راحت تر اینکه کوچک شمردن خود، یک ناهنجاری روانیست که این داشت. واضح آمیز و روزها دیگر جذاب نیست. رفتارهای غلو آمیز با دیگران، کلمات اغراق آیند. دار به نظر می خود، در دنیای مدرن و سالم خنده تقالهای بی توانیم اینطور به او کشیم، سر میز غذا می وقتی برای مهمانمان زحمت می احترام بگذاریم که: من بسیار سعی کردم که در کنار شما با هم روز خوبی داشته باشیم و امیدوارم که شما هم لذت ببرید. ام برای شما این کنید: من با تمام سلیقه و عالقه یا وقتی کادویی تهیه می کنم که مورد استفاده باشد. کادو را تهیه کردم. آرزو می توانید بعد زنگی بزنید و کند می موقع می به دوست عزیزی که تلفن بی کنم چون مشغول استراحت بودم نشد که جواب بگویید عذرخواهی می شما را بدهم. االن بفرمایید. نواز، کافیست که در خیابان رانندگی حاال همین مردم پرتعارف و مهمان ها بپیچد. هرکسی هم کنند. امکان ندارد به کسی اجازه بدهند قبل از آن گیرد، اگر مورد لطف الفاظ زیبا قرار نگیرد الاقل از چشم غره که سبقت می کنیم؟ شود که اینقدر تغییر می نصیب نخواهد ماند. چطور می بی ایم. چون برایمان درست تعریف نشده است. فرهنگ را به اشتباه متوجه شده
راستش حتی اینکه در اتوبوس و مترو جای خود را به هرکسی بدهیم هم شود. چرا جوانی که از صبح سر کار بوده است و خسته احترام حساب نمی و ناتوان روی صندلیش نشسته است باید جایش را به آقا یا خانم سالم تر است؟ این احترام است؟ و سرحالی بدهد که فقط چند سال از او بزرگ ام که کارگری آنچنان خسته سوار اتوبوس شده است که حتی بارها دیده روی پا بند نبوده، اما فقط به دلیل اینکه جوان بوده کسی صندلیش را به او ها قطعا در توان و بانوان حامله و بچه نبخشیده است. بله افراد مسن و کم اولویت هستند، ولی یک بانوی میانسال سرحال و یک آقای سالمت چطور؟ ما دچار سردرگمی عجیبی هستیم. برای اینکه به دیگران نشان بدهیم که کنیم. های خودمان کم می ارزشمند هستند از ارزش احترام به حقوق دیگران را با چاکرم، مخلصم، دست بوسم اشتباه گرفتیم. ما متوجه نشدیم که کجا باید از حق خودمان دفاع کنیم و کجا باید دیگران را مقدم بشماریم. برای ما تعریف نکردند که احترام فقط به کالم نیست. نگفتند که تعارف در جایی زیباست که برای حقوق دیگران ارزش و احترام خورد که بدانیم نباید به قائل باشیم. در جایی آداب و معاشرت به درد می حریم دیگران تجاوز کنیم. نباید آزادی دیگران را نادیده بگیریم و به همین ترتیب حقوق خودمان را هم درست بشناسیم. نشاند و بهترین پذیرایی را از آقایی که وقتی مهمان دارد او را باالی سفره می کیلومتر حرکت کند و 30 کند انتطار دارد در خط سرعت اتوبان با سرعت او می کسی هم برایش بوق نزند !!!! گوید خیلی هم خوش موقع زنگ زدید، با صدای خانمی که به دوستش می کند و کسی هم نباید به بلند در تاکسی و اتوبوس با موبایلش صحبت می او تذکر بدهد. کنیم اما ارزش واقعی دیگران شود ما تعارف می اینجاست که معلوم می شناسیم. چقدر خوب است که صمیمی باشیم و ساده. غلو نکنیم را نمی و حریم دیگران را ارزشمند بدانیم. به همین سادگی. الزم نیست عجیب و غریب رفتار کنیم. همین که صادق و درست باشیم نهایت احترام به خود و دیگران است. محترم بودن کافیست، هم برای خودمان و هم برای اطرافیانمان. چقدر زیباست که هم ارزشمند باشیم و هم حقوق دیگران را ارزشمند بدانیم. شود. ای سالم، اولین قدم از من و شما شروع می برای داشتن جامعه
میالد اختری مشاور و روانشناس / داستان نویس
61
www . polertebat . com
Powered by FlippingBook