POL Magazine No. 23 USA

از خاطرات دوران کودکی خود در ایران برایمان تعریف کنید. ما دوران کودکی خود را به خاطر شغل پدرمان که مهندس برق در شرکت های ‌ نفت بودند، در خوزستان و در مناطق شرکت نفت در کویر و کنار چاه نفت گذراندیم. از طرف خانواده مادری هم کرد کرمانشاه هستیم. مادرمان کرد که شجاعت، عدالت، برابری، آزادی و احترام ‌ همیشه به ما یادآوری می را به یاد داشته باشیم. فامیل پدری ما اهل اصفهان هستند؛ ‌ به خانواده بنابراین ما هر تابستان بعد از تعطیالت مدارس، به دلیل گرمای شدید کویر رفتیم و بیشتر تابستان را در کنار ‌ و خوزستان با مادرمان به اصفهان می کردیم. این تضاد اقلیمی، اجتماعی و فرهنگی ‌ مادربزرگ و پدربزرگ سپری می در روحیه و بعدها در معماری ما تاثیر زیادی گذاشت. زندگی در کویر و دور از شهر، جمعیت، مراکز هنری و فرهنگی ما را مجبور کرد که از تصور و خیال خود های خود را خلق کنیم. ‌ بازی ‌ ها و حتی اسباب ‌ استفاده کنیم و دنیای خود، بازی دوستان ما مارمولک، ملخ و جانوران صحرایی بودند. تمرکز همیشه روی آب زیست بود. ولی با ‌ ها و محیط ‌ های تاول مانند قیر روی جاده ‌ و هوا، گرما، حباب ها و روزهای بسیار داغ، کویر بسیار ‌ ها، بادهای شنی، هجوم ملخ ‌ همه سختی انتها که ‌ زیبا بود، همچون یک بوم نقاشی آماده برای خالقیت! خط افق بی های شنی که دائم ‌ کرد. تپه ‌ کرد و یا از هم جدا می ‌ زمین و آسمان را با هم یکی می انگیز فراموش ‌ درحال تغییر بودند؛ اما در عین حال مانند یک پیکر هوس های تنگ با دیوارهای گلی ‌ نشدنی بودند. سفرهای تابستانی و دیدن کوچه نظیر اصفهان ‌ های بی ‌ و آجری، فضاهای عمومی مانند بازار و میدان شاه و پل تاثیر عظیمی در وجود ما گذاشت که به عنوان یادگاری، همیشه با خود حمل شوند. این خاطرات ‌ هایمان با تعبیری نوین ظاهر می ‌ کنیم و در تمام پروژه ‌ می دوران کودکی و زیبایی، سادگی و پاکی در معماری ما به صورت مینیمالیسم و معماریمینیمالتعبیر ظاهر شد.

Gisue Hariri

چطورمتوجهشدیدکهبهمعماریعالقهداریدوچرااینرشتهراانتخابکردید؟ ساگی قبل از ورود به دبیرستان، به خانواده اعالم ۱۲ گیسو حریری: در سن خواهم مهندس معمار شوم و به همین دلیل رشته ریاضی را ‌ کردم که می دانم از کجا الهام گرفته بودم؛ زیرا ما در فامیل و دوستانمان ‌ انتخاب کردم. نمی کنم شاید به خاطر این بود که ایران ‌ مهندس معمار نداشتیم. حاال فکر می در آن زمان، به سرعت در حال توسعه و رشد بود و به مهندس ساختمان های مهم در ‌ های بزرگ و پروژه ‌ و معمار احتیاج داشت. اینکه اکثر مجموعه دست معماران فرانسوی، انگلیسی و آمریکایی بود، بسیار دردناک بود. اکثر ها معماران درجه یک و مطرح نبودند و به همین جهت بیشتر ‌ این شرکت ربط بود و به سبک کالیفرنیا، تگزاس یا رومی ‌ ها به فرهنگ ایرانی بی ‌ پروژه اند. ‌ بودند که االن هم دوباره مد شده ای آغاز کردید؟ ‌ از چه زمانی و چطور کارتان را به صورت حرفه لیسانس معماری از دانشگاه کورنل که یکی ‌ ساله فوق ۶ یا ۵ پس از دوره های ‌ های معماری در دنیا است، برای سه سال با شرکت ‌ از بهترین دانشگاه ‌ های پژوهشی و مفهومی انجام ‌ ها پروژه ‌ کردیم و شب ‌ مختلف کارآموزی می خواستند ‌ کمباگرفتنکارهایکوچککهمعماراندیگرنمی ‌ دادیم.تااینکهکم ‌ می کردند، توانستیم روی پای خود بایستیم و دفتر ‌ و ما را به کارفرما معرفی می خودمان را تاسیس کنیم. دوران بسیار مشکلی بود. با انقالب ایران و کرد؛ بلکه ایرانی ‌ ها، نه تنها ایرانی بودن ما کمک نمی ‌ گیری آمریکایی ‌ گروگان بودن و زن بودن در حرفه معماری که همیشه در دست مردان معمار بوده، برایمان چالش بزرگی بود.

Mojgan Hariri

9

www . polmagazine . com

Powered by